اشعار امام زمان( عج )

فراق يار جانم را گرفته                          تب هجران توانم را گرفته                                        نه تاب درد گفتن دارم اي دل                                                          که گويي غم زبانم را گرفته غم دلبر زده آتش به جانم               که ميسوزد ز سر تا استخوانم                                بيا اي دل بيا با هم بسوزيم                                                  که خاکستر بر اين خرمن نشانم امان از دست صياد زمانه                که بگرفته دل ما را نشانه                                 کبوتر بچه اي در خواب ميگفت                                                   مرا نه بال و پر ماند نه لانه دلم درد و سرم درد و تنم درد                 از آن بهتـر بگويم که منم درد                                طبيبا زخم دل را مرحمي نيست                                                     بود  داروي زنده ماندنم درد چه سازم با غم و دوري دلدار                  که شبها مينشينم در غم يار                                  مرا ني طاغت دوريست يارب                                                 نه مي باشد توان حال بيمار بيا اي مونس من يابن الزهرا                عزيز نرگس من يابن الزهرا                                 بيا تا بي کس و کارم ندانند                                                تويي مولا کس من يابن الزهرا